සුනිල්වලා

කොහොමින් කොහොමින් හරි උ/පෙ පන්තියට ආපු පළවෙනි දවසෙම ගුටි නොකා යන්තන් බේරුනා. අද කථාව පටන් ගන්න කලින් මුලින්ම කියන්න ඕන මගෙ කලින් ලිපියට කමෙන්ට් කරපු කට්ටියටම බොහොම ස්තූති. ඒව මගෙ ඉදිරි ලිපි වලට සෑහෙන ශක්තියක් වෙනව. මට ඉතින් පිළිවෙලට වැඩක් කොරල පුරුද්දක් නැති හින්ද තැන් තැන් වලින් තමා කියන්නෙ. මුල ඉදන් අගට ගියාමත් කිසි ගතියක් නෑ වගේ කියල හිතුන. මේ කථාව නම් ටිකක් දිගයි ඕං. ඔක්කොම කියවන්න කියල ආරධනා කොරනව. පතං අයියගෙ අහිංසක ඉල්ලීම පරිදි ඔන්න අකුරුත් ටිකක් ලොකුවට දැම්මා. :D :D :D :D

ඕන්න දැන් අළුතින් ආපු එවුන් අපිත් එක්ක සෑහෙන ෆිට්. ඉගෙන ගන්න අතරෙම විෂය බාහිර වැඩ වලටත් ඉගෙන ගන්නවට වඩා වැඩි කැපවීමකින් කස්ටියම වැඩ. මම අද කියන්න යන්නෙ විෂය බාහිර වැඩකට ගිහිල්ල වෙච්ච සන්තෑසියක් ගැන.

අපේ ‍ඉස්කෝලෙ වත්ත පල්ලහයින් මායිම් වෙන්නෙ ඔයකට. ඔයයි ඉස්කෝලෙයි අතර කෙසෙල් ගස් එහෙම සරුවට වැවිල තියෙනව. ඒ අතර අපේ උසටම ඉලුක් වැවිල තියෙන්නෙ. ( ආ මගෙ උස අඩි 6 ජුන්ඩක් වැඩියි ) ඔය ගාවට යනකන්ම සාමාන්‍ය පල්ලමක් තියෙන්නෙ. උඩහ පැත්තෙන් කවුරු හරි ආවෙත් ඉලුක් කැලෑවට වැහිල නොපෙනී හිටියැහැකි කිසිම කරදරක් නැතිව. ඉතින් එදා විෂය බාහිර වැඩේට කියාපු දවස. මොකද කෙහෙල් ගහක අන් බදරබල් ( බදන්න බැරි ) ඇම්බුං කෙහෙකනක් වැටිල. කපන්න නියම ගාන. මාත් ඉතින් බොක්කෙන්ම වැඩේට බැහැල මන්නයක් එහෙම හොයාගෙන මන් සයිස්ම පොරක් එක්ක වැඩේට බැස්ස. මායි ඌයි අනිත් එවුන්ව CID පාර දාගෙන ඉදපල්ල කියාගෙන කොමාන්ඩෝ ගමනින් කෙහෙල් ගහ ගාවට කිට්ටු උනා.

කෝමහරි කෙහෙල් කන කපා ගත්ත. විකුනන්න එහෙම නෙමේ. අපේ ලොකර් වල දාල ඉදෝල කන්න තමා මේ විෂය බාහිර කටයුත්තෙ අරමුණ. මම ගත්ත කෙහෙල් කැන කරට. අම්මා මේකෙ බර. දැන් පල්ලෙහා ඉදල උඩහට අරන් ඇවිල්ල ඇවරි කැපීම තමා සැලැස්මෙ තිබුනෙ. පොතේ හැටියට සියල්ල අකුරට යනව. මාත් දැන් අරුත් එක්ක ඉලුක් ගාල් අස්සෙන් අපිම හදාගත්තු පාරවල් වලින් එනව. තව චුට්ට දුරයි තියෙන්නෙ. මම කෙහෙල් කන බිමින් තියල කීව අරූට

කෝ බලපන් CID සෙට් එක ඉන්නවද කියල.

අරුත් පොඩ්ඩක් ඉස්සරහට ගිහින් ඇවිත් කිවුව

අවුලක් නෑ යමන් කියල.
මමත් ආයෙ කෙහෙල් කන කරට අරගෙන අඩිය තියන්න හදනකොටම

එ එ එ එ එ ක ක ක ක ක කවුද කවුද කවුද ඔ ඔ ඔ ඔ ඔ ඔ ඔහෙ හිටු කියපි.

කටහඩිනුයි භාෂාවෙනුයි මම දැන ගත්ත සුනිල් සර් කියල. මොකද සර්ට තද උනාම ගොත ගැහෙනව. දැම්ම කෙහෙල් කන බිමට. දැන් අරුයි මායි ඉලුක් ගාල් කඩාගෙන පාරවල් හදාගෙන දුවනව. පසුව දැනගත් පරිදි සුනිල් සර් ගුරු නිවාසෙ ඉදල ඔෆිස් එකට යනගමන් ටොයිලට් එකට ගිහින්. එතකොට තමා ඉලුක් ගාල් උඩින් කෙහෙල් කනක් එනව දැකල තියෙන්නෙ. මොකද ඉලුක් ගස් අපේ උසට සමාන හින්ද අපිව පේන්නෙ නෑ. කෙහෙකන විතරයි පේන්නෙ. ගෙනාපු එවුන්ව සර් දැකල නෑ.

ඉලුක් වලට සීරිලා ඇග හැම තැනම තුවාල. ගන්ඩ දෙයක් නෑ. මගෙ සුදු කලි‍සමේ කෙහෙල් කිරිත් ගෑවිලා. වෙනදට නම් කිසි කරදරයක් වෙලා නෑ මේ විෂය බාහිර කටයුතු වලට. අපේ CID සේවය කොච්චර උසස්ද කියනවනම් උන්ව හොයාගන්නත් සෑහෙන වෙලා ගියා. මොකද සර්ව දැකල උනුත් සී සී කඩ දුවල. නොම්මර එකේ CID සේවය. උන්ව හොයා ගත්තට පස්සෙ අපෙන් අහනව මොකද උනේ කියල.

අනෙ තො‍ගෙ @%#^ $&( *^$&#* . අන්න සර් කොහෙල් කන අරන් ගියා. දැන් යමන් යකෝ කෝම හරි ඒක එතනින් වත් උස්සන්න.

සර් කොල්ලො දෙන්නෙක් වත් අල්ලගෙන කෙහෙල් කන ගුරු නිවාසෙට අරගෙන ගියා. අපි ඈත තියා දූකේන් කෙල ගිල ගිල බලාගෙන ඉන්නව. ගුරු නිවාසයක් කීවට සර් සංගීත ගුරුවරය. සංගීත කාමරේ කියල තමා අපි එතනට කියන්නෙ. ඕන වෙලාවක ඇතුලට ගියෑකි. සියළුම සංගීත කටයුතු වෙන්නෙ එතන. අර කොල්ලො දෙන්නගෙන් කෙහෙල් කන තියෙන තැනත් අහ ගත්ත. ඇතුලට පැන ගත්තොත් උස්සන එක ගේමක් නෑ වගේ. දැන් ඉතින් සර් යනකන් බලාගෙන ඉන්නව ඈත තියා.

පැය බාගෙට විතර පස්සෙ සර් ගියා. සර්ගෙ ගුරු නිවාසෙ වටේටමත් පන්ති තියෙන බිල්ඩිං. උස්සන එකත් හිතපු තරම් ලේසි නෑ. මොනව කරන්නද කෙහෙල්කනේ සයිස් එක මතක් වෙන කොට ඉස්සරහටමයි යැවෙන්න. කොහොම හරි සංගීත කාමරේ ඇතුලට පැන ගත්ත. හත්තිලව්වට ගහපු කලාබරේ කිව්වළු. කෙහෙල් කන නෑ. හැමතැනම බැළුව. නෑ. මෙතන හිටියෙත් තවත් නඩුවක් වැටෙන හින්ද කස්‍ටිය ක්ෂනිකව වාෂ්ප උනා.

දැන් ඉකින් කොරගන්න දෙයක් නැතිව කොරවෙලා දහ අතේ කල්පනා කර කර ඉද්දි සංගීත කරන බුලට් එකක් ආව.

අලෝ මචං චමියා.....දැක්ක කල්. කොහෙද යකෝ පාවෙන්නෙ වැනි වැනී. ෂික් තෝ හිටියටත් වැඩිය පොඩ්ඩක් කළු වෙලාද මන්ද ?. පොඩ්ඩක් රැවුලත් වැවිලද මන්ද ?. මචං උඹ රැවුල වවන්න එපා. උඹට කැතයි රැවුල වැවුනාම. කෙල්ල එහෙම ෂනීපෙන්ද බන්ස්. මම කීව කියල පොඩ්ඩක් මතක් කොලා කියහං.

මම කියාගෙන යද්දි මූ ෆුල් හොල්මනයිස් වෙලා බලාගෙන ඉන්නව.

පොඩි කේෂ් එකක් තියෙනව කොල්ල. අනේ හොද සමනළය වගේ ගිහින් සුනිල් සර්ගෙ සංගීත කාමරේ කෙහෙල් කනක් තිබුනුලු. ආන්න ඒ කෙහෙල් කනට මොකද උනේ කියල හොයාගෙන වරෙන් මයෙ අම්මා.

මූ බලනව මොකද්ද මේ වෙන්නෙ කියල. අතුරු පුරස්න පස්සෙ අහපන් බන්ස්. හොයල දුන්නොත් ඇවරියක්ම දෙනව උඹට. කියල ඌව පිටත් කොලා. මූ ගිහිල්ල ආව. මොකෙක් හරි අපිටත් හොරෙන් ඩ්‍රැකියුලා ගේමකි දීල. අපිටත් හොරෙන් එතනින් කෙහෙකන උස්සල. දැන්නම් අසූහාර දාහට මල. මොනව කරන්නද. හිත හදාගෙත ගෙවල් වලට ගියා.

පහුවදා උදේ ඉස්කෝලෙ අපුවාම හැමෝම සුනිල් සර්ගෙ සංගීත කාමරේ පැත්තට යනව. ගිහිල්ල එන හැම එකාම බඩ අල්ලගෙන හිනා වෙවී එන්නෙ. මොකද කියල අහපුවාම එකෙක්වත් කියන්නෙ නෑ. ගිහිල්ලම බලපන් කියනව. මාත් ඉතින් ඔහෙ ගියා ඒ පැත්තට. අපේ ඉස්කෝලෙ තියෙන හැම බිල්ඩිමකටම නමක් තිබුන. මහවැලි, කැළණි, නිල්වලා, ගැමුණු මේ නම් වලින් කීපයක්. 

ඉතින් සුනිල් සර්ගෙ සංගීත කාමරේ ඉස්සරහත් තට්ටු දෙකේ බිල්ඩිමක් තිබුන. ඒකට දාල තිබුනු නම තමා නිල්වලා. ලොකු කළු අකුරින් තමා ලියල තිබුනෙ.


මොකෙක් හරි නිල්වලා ට ඉස්සරහින් ලොකුව‍ටම අඟුරු වලින් සු යන්නක් දාල. එතකොට සුනිල්වලා. සුනිල් වලා. සර් උදේ නැඟිටල දෙයියනේ කියල දොරත් ඇරගෙන එලියට බහිනකොටම දැකල තියෙන්න ලොකුවටම සුනිල්වලා. සර්ගෙ නම සුනිල් නේ. සර්ට අම්බානක තද වෙලා ගොත ගගහ වටේටම දෙහි නෙමේ ජම්බෝල කපනව.

අද තව වෙනකන් කෙහෙල්කන උස්සපු එකා අපි දන්නෙ නෑ. අර අකුර දාපු එකත් දන්නෙත් නෑ. කෙහෙකන් කිරි වැටිල මගෙ කලිසමත් අහකටම ගියා. මොනව උනත් අදත් අපි කස්ටිය සෙට් උනාම ඕක මතක් කරල හොද‍ට හිනා වෙනව.