සා/පෙ පාස් වෙලා උ/පෙට ඉස්කෝලේ යන්න පටන් ගත්ත දවසේ ඉදලා ජීවිතය ගැන මහා ලොකු අත්දැකීම් සම්බාරයක් ඇති පුද්ගලයෙක් වගේ කටයුතු කොලාට මොකද දැන් හිතෙනවා අපි තාම දන්නේ මොනවාද කියල. දුකේදි සැපේදි හැමෝටම පිහිට වෙලා හිටියට සමාජයත් එක්ක ගැටිලා අපිට ලැබුණු අත්දැකීම් බොහෝම අල්පයි.
මම මෙහෙම කියන්න හේතුව මට ලැබිච්ච අළුත් රැකියාවත් එක්ක මට බොහෝ පුද්ගලියන් ඇසුරු කරන්න ලැබැනා. විවිද අදහස් ඇති අය. එකම දේ පිළිබඳව විවිධ අදහස් තියෙන්නේ. එහෙම උනාම ඉතිං හරිම අමාරුයි දෙයක් තේරුම් කරලා දෙන්න.
මීට ටික දවසකට කලියෙන් මංගල ඡායාරූපයක් ගන්න දෙන්නෙක් ආවා. මගුල් දිනේට කලියෙන් ඇවිල්ලා ගනන් හිලව් පිළිබඳව පැහැදිලි විස්තරය ඒ දෙන්නට ලැබුනා අප වැඩ කරන ආයතනයේ ප්රධානියා විසින්. කෝම හරි වෙඩින් එක දවසේ දෙන්නා ආවා පින්තූර ගන්න.
සාමාන්යයෙන් අපි කරන්නේ ගන්න ෆොටෝ ඒ වෙලා වෙම ඒ අයට පෙන්නලා එයාලා කැමති ෆොටෝ තෝරලා ඒවායින් තමා අපි මුද්රණය කරලා දෙන්නේ. මේ දෙන්නාට ඕන උනේ කළු සුදු පින්තූරයයි වර්ණ පින්තූරයයි විතරයි. ඒ දෙකම රාමු කරලා.
මේ ගැන අපි මොන විස්තරයක් කීවත් මනමාලා මහත්තයා කියන්නේ කැමති විදිහකට කරන්න කියලා. ඉතින් අපේ ප්රධානියා බොහෝම අලංකාර විදිහට වැඩේ කෙරෙන හැටි ගැන කියලා දුන්නා ඒ දෙන්නාට. ඒත් මම නම් හිතන්නේ නෑ ඒ දෙන්නට ඒක තේරුනා කියලා. අපිත් එක්ක වැඩිපුරම කථා කලෙත් ඒ ජෝඩුව නෙමේ මනමාල මහත්තයගේ යාළුවෙක් හෝ නෑදෑ වෙන කෙනෙක්. ඒයා තමා අන්තිමට තීරණය කරේ මේක මේ විදිහට කරමු කියලා. වෙඩිමේ අනිත් වැඩ කටයුතුත් අර යාළුවා වෙන්න ඇති බොහෝ දුරුට කරට අරගෙන කරන්න ඇත්තේ.
පහුගිය දිනක ඒ ගත්ත පින්තූර ටික අරන් යන්න ආවා. ඒත් ආවේ අර යාළුවත් එක්ක. යාළුවා තමා අන්තිමට පින්තූර වලට රාමු පවා තේරුවේ. කෝම හරි වැඩේ බෝම ලස්සනට කර ගෙන ගියා. ඒ වෙලාවෙදිත් අර මනමාල මහත්මයා කියන්නේ කැමති විදිහක් කොරන්න කියල.
දැන් ඒ මනුස්සායට ඒ දේවල් මම තේරුම් කොරන්න ගියානම් මම දන්නවා මිනිහා අපු මුල්ම දවසෙම යන්න යනවා.
මේකෙන් මම ඉගෙන ගත්ත පාඩම තමයි සමාජයේ ඉන්න විවිද පුද්ගලයෝ එක්ක කටයුත් කරද්දී අපි ඒ ඒ පුද්ගලයන්ට ආවේනික විදිහට කටයුත් කරන්න ඕනා. ඒකත් ඉතිං සමාජයත් එක්ක ගැටිලාම තමයි ඉගෙන ගන්න ඕනා. මම තාම ඒ දේවල් වලට බොහෝම ආගන්තුකයි යන හැගීම මට දැණුනා. නමුත් මේ ඉන්න විදිහට කාලායත් එක්කම මේ දේවල් ඉබේම වෙනස් වෙයි කියලයි මගේ හැගීම.
මම මෙහෙම කියන්න හේතුව මට ලැබිච්ච අළුත් රැකියාවත් එක්ක මට බොහෝ පුද්ගලියන් ඇසුරු කරන්න ලැබැනා. විවිද අදහස් ඇති අය. එකම දේ පිළිබඳව විවිධ අදහස් තියෙන්නේ. එහෙම උනාම ඉතිං හරිම අමාරුයි දෙයක් තේරුම් කරලා දෙන්න.
මීට ටික දවසකට කලියෙන් මංගල ඡායාරූපයක් ගන්න දෙන්නෙක් ආවා. මගුල් දිනේට කලියෙන් ඇවිල්ලා ගනන් හිලව් පිළිබඳව පැහැදිලි විස්තරය ඒ දෙන්නට ලැබුනා අප වැඩ කරන ආයතනයේ ප්රධානියා විසින්. කෝම හරි වෙඩින් එක දවසේ දෙන්නා ආවා පින්තූර ගන්න.
සාමාන්යයෙන් අපි කරන්නේ ගන්න ෆොටෝ ඒ වෙලා වෙම ඒ අයට පෙන්නලා එයාලා කැමති ෆොටෝ තෝරලා ඒවායින් තමා අපි මුද්රණය කරලා දෙන්නේ. මේ දෙන්නාට ඕන උනේ කළු සුදු පින්තූරයයි වර්ණ පින්තූරයයි විතරයි. ඒ දෙකම රාමු කරලා.
මේ ගැන අපි මොන විස්තරයක් කීවත් මනමාලා මහත්තයා කියන්නේ කැමති විදිහකට කරන්න කියලා. ඉතින් අපේ ප්රධානියා බොහෝම අලංකාර විදිහට වැඩේ කෙරෙන හැටි ගැන කියලා දුන්නා ඒ දෙන්නාට. ඒත් මම නම් හිතන්නේ නෑ ඒ දෙන්නට ඒක තේරුනා කියලා. අපිත් එක්ක වැඩිපුරම කථා කලෙත් ඒ ජෝඩුව නෙමේ මනමාල මහත්තයගේ යාළුවෙක් හෝ නෑදෑ වෙන කෙනෙක්. ඒයා තමා අන්තිමට තීරණය කරේ මේක මේ විදිහට කරමු කියලා. වෙඩිමේ අනිත් වැඩ කටයුතුත් අර යාළුවා වෙන්න ඇති බොහෝ දුරුට කරට අරගෙන කරන්න ඇත්තේ.
පහුගිය දිනක ඒ ගත්ත පින්තූර ටික අරන් යන්න ආවා. ඒත් ආවේ අර යාළුවත් එක්ක. යාළුවා තමා අන්තිමට පින්තූර වලට රාමු පවා තේරුවේ. කෝම හරි වැඩේ බෝම ලස්සනට කර ගෙන ගියා. ඒ වෙලාවෙදිත් අර මනමාල මහත්මයා කියන්නේ කැමති විදිහක් කොරන්න කියල.
දැන් ඒ මනුස්සායට ඒ දේවල් මම තේරුම් කොරන්න ගියානම් මම දන්නවා මිනිහා අපු මුල්ම දවසෙම යන්න යනවා.
මේකෙන් මම ඉගෙන ගත්ත පාඩම තමයි සමාජයේ ඉන්න විවිද පුද්ගලයෝ එක්ක කටයුත් කරද්දී අපි ඒ ඒ පුද්ගලයන්ට ආවේනික විදිහට කටයුත් කරන්න ඕනා. ඒකත් ඉතිං සමාජයත් එක්ක ගැටිලාම තමයි ඉගෙන ගන්න ඕනා. මම තාම ඒ දේවල් වලට බොහෝම ආගන්තුකයි යන හැගීම මට දැණුනා. නමුත් මේ ඉන්න විදිහට කාලායත් එක්කම මේ දේවල් ඉබේම වෙනස් වෙයි කියලයි මගේ හැගීම.